ξέρεις
είσαι ο άνθρωπος που είδε την αλήθεια
το γυμνό κορμί μου,
τη γυμνή ψυχή μου,
εσύ
ναι εσύ.
και αγάπησες τη μαύρη πίσσα όσο αγάπησες τα λευκά πούπουλα
καλά έκανες που με έκρινες,
καλά έκανες που με ξ έντυσες
και με έντυσες με τα χρώματα της αγάπης.
όσα έμαθα μαζί σου δεν τα'μαθα μια ολόκληρη ζωή.
γάμα το που έσβησε ο έρωτας,
γάμα το θυμό μας,τον εγωισμό μας,τα παιδιαρίσματα.
κρατά μόνο την αλήθεια μας,
που κανείς όσο και αν προσπαθήσει δεν θα καταλάβει ποτέ
με κράτησες και σε κράτησα με αληθινά χέρια,
μάτωσαμε και κλάψαμε σε ένα καναπέ παρέα,
και οι ώρες μοναξιάς και αποξένωσης ποτέ δεν θα είναι άβολες όταν μοιραζόμαστε το δωμάτιο.
και φιληθήκαμε και ιδρώσαμε και γαμηθήκαμε σαν ζώα
για να ερωτευτούμε σαν άνθρωποι που φτάνουν στην αποθέωση
και τα καταφέραμε
γιατί έχουμε ψυχή που διψά και βρήκαμε ο ένας τον άλλο
για να ζήσουμε το όνειρο.
το ξέρω,το ξέρεις .
αυτό είναι ενα ευχαριστώ που δεν σου είπα ποτέ
για την αγνότητα το πάθος και το μόχθο
είσαι μακρυά και μείνε μακρυά.
μα να ξέρεις πως είσαι εκεί που αξίζεις να είσαι μέσα στη ψυχή μου.
για πάντα.
μη ξενερώνεις και μη γκρινιάζεις
στριμμενάντερο.