με είχες όταν ήμουν στα καλύτερα μου,
και ήμουν στα καλύτερα μου όταν είχα εσένα.
και αυτό δεν μπορώ να το φέρω πίσω,
αν μείνω να κλαίω μια ζωή
για αυτό που ήρθε και πέρασε,
τότε θα σημαίνει πως ζω σε μια αυταπάτη
καταλαβαίνω το θυμό σου
όμως εμείς ξανά μαζί ,
έτσι όπως τότε
δεν θα ξαναυπάρξουμε ποτέ,
δεν θα είμαι ποτέ ξανά είκοσι
δεν θα είσαι ποτέ ξανά είκοσι δυόμισι
και αυτός είναι ο λόγος που έχω αυτή τη τρελλή εμμονή με το χρόνο
αν νομίζεις ότι μόνο εσύ τραυματίστηκες από το ταξίδι
τότε κάνεις λαθος,
είμαι ότι είμαι γιατί βρήκα εσένα στο δρόμο μου.
σε ευχαριστώ,