Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016


καλοσόρισες φθινόπωρο. 
μα πως θα μπορουσε ενα τοσο θλιμμενο τραγουδι να με κινητοποιει
και να με κανει να θελω να ζησω τοσο εντονα χωρις αναστολες αναβολες κ φρενα,
μονο το φθινοπωρο μπορει να σας εξηγησει 
το πως μια εποχη επηρεαζει τους ανθρωπους και τη ψυχολογια τους
ειναι πολυ ενδιαφερον, τοσο ενδιαφερον που αξιζει ακομα να γινουν απειρες μελετες για αυτό στα πανεπιστημια του κοσμου
γιατι το φθινοπωρο να φερνει μαζι του και τον θανατο
 αραγε να εχω τουτη την εμμονη με τον θανατο, επειδη γεννηθηκα φθινοπωρο?
εμενα το φθινοπωρο το φετινο 
ερχετε να σκοτωσει τον εφηβο μεσα μου.
ερχετε να μου δειξει που ειναι οι ευθυνες μου και οι υποχρεωσεις μου
ερχετε να μου κλεψει το χρονο μου και για δωρο να μου δωσει γνωσεις 
γνωσεις ,γνωσεις, γνωσεις, γνωσεις 
που πιθανον να ειναι ματαιες
αλλα σημμασια εχει οτι ο χρονος μου θα αξιοποιηθει σχεδον στο επακρον, 
σε σημειον που θα εχουν σημαντικη διαφορα τα λεπτα που αξιοποιησα στη ζωη μου ,
 απο αυτα που δεν καταφερα να αξιοποιησω,
οι ανρθωποι ειμαστε το τιποτε κ το ολων, 
ειμαστε μεταφορεις 
ειμαστε μεταφορεις, 
δεν ειμαστε μηνυματα.
μεταφερουμε μηνυματα
αλλα δεν ειμαστε μηνυματα,
μεταφερουμε μηνυματα αγαπης
μεταφερουμε την αγαπη 
δεν ειμαστε η αγαπη,
αν η αγαπη δεν μεταφερθει
η αγαπη δεν θα υπαρχει  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου