κάτι όμορφο...

Φυτεύω άστρα στ' όνειρου τη γλάστρα.
Σπέρνω ανεμώνες, στου κόσμου τους χειμώνες.

Και κάθε που δακρύζω, τις ρίζες τους ποτίζω.

Βγάζω τ' αγκάθι, απ' της ψυχής τα βάθη.
Πιάνω τα ΟΧΙ, στης γνώσης την απόχη.

Και κάθε που ανασαίνω, την παγωνιά ζεσταίνω

Φυτεύω αγάπη, στης ερημιάς τη ράχη.
Ρίχνω το φως μου, στις γειτονιές του κόσμου.

Και κάθε που φωτίζει, ο έρωτας ανθίζει...