πωωωωωωωωωως να χορεσει το κορμι αποψε η νυχταααααααααααα

τις ωρες που οι αλλοι κανουν σεξ
εγω καπνιζω η τροω σοκολατες,
οταν στα 40 θα ειναι ακομη νεοι
εμενα θα μου κανετε κολλυβα.

μπορεις σε παρακαλω να ερθεις στο κρεβατι μου
αγνωστη αυρα και γλυκια
η στο καναπε μου κ να μου χαιδεψεις για λιγο τα μαλια,
τοσο οσο να με κανει να γλαρωσω και να αφεθω στην αγγαλια του μωρφεα
που ολο αρνειται να περασει απο το κατωφλι μου τα βραδυα
δεν ξερω ποια θα ειναι τα χερια που καποτε θα αγγαλιασουν ετουτο το κορμι
και δεν ξερω αν όταν τα χρονια περασουν, ανεγγιχτα και μοναχικα
τουτο εδω το κορμι θα μπορει να δεχτει πια το χαδι και την αγγαλια που τωρα ψαχνει!
ετσι οπως θα ειναι ταλαιπωρο και ζαρωμενο θα ντρεπεται για την καταντια του
και για ολα οσα δεν εζησε οταν ητανε νεο και σφριγιλο οπως τα πρωτα χρονια,
και δεν θα θελει να δωθει σε καμια αγγαλια και σε κανενα χαδι δεν θα θελει μεσα να κυλησει
θα θεωρει οτι δεν του αξιζει.
ομως με τη λησμονια της αγαπης ολο το βραδυ μοιρολογω
και ερχομαι και λεω,
πως αν ειχα αγαπη ισως αυτο το βραδυ να μοιρολογουσα την χαμενη ελευθερια που δεν ειναι αλλη
απο την αγαπη αλλα απο την αλλη μερια.
μα τι θα πει ελευθερια και αγαπη?
θαρρω κανεις δεν αναγνωριζει πως ολοι μας για το ιδιο πραμα μιλουμε
αφου αγαπη ειναι συνωνημο της λευτεριας.
οταν ενας ανθρωπος σε αγαπα ολοκληρο
με οσα τον αποθεωνουν και τον πληγωνουν
και σου δινει την ελευθερια να υπαρχεις χωρια να καλουπωνεις το κορμι και το μυαλο σου
μεσα σε κουτια που θελει να διατυμπανιζει κοινωνια και η λογοκρισια.
μια αγαπη γλεντα την μοναδικοτητα της υπαρξης και  την ενισχιει,
δεν την αποδοκιμαζει ποτε ουτε της τριζει τα δοντια.

i dont need anybody to help me be,
i want someone who is going to start a fire in my yard,
burn down the phoenix inside
and afterwards he will stand there,unperturbed
and in silence watch it reborn.

His friends said, "Why do you have that ugly thing hanging there?" and Bull said, "I like it because it's ugly." All his life was in that line.

But, outside of being a sweet little girl, she was awfully dumb and capable of doing horrible things.

pain or love or danger  makes you real again

it all ends in tears anyway

i wanna know more about quantum mechanics but im dumb

im falling for women as well,
in a different way of course,
but i fall for them like a snow flake falls from the sky

i am a thousand million people.

i am used and cheap and i am not feeling very well,
when somebody wants to be near me,
because i dont want to offer myself used,
but some things cant change,
and everytime someone gets closer
i cut them off so they will not have to
take all my ugliness and suffer.

standing in front of a cross raod now,
going left cz this is what my intuition says. 

αναρωτιομουν γιατι δεν ενιωθα αυτο το πελωριο πονο μετα το χωρισμο μου,
πως μπορουσα να κοιμαμαι χωρις ενοχες τα βραδυα,
και πως γινοταν να ενιωθα πως ηταν οτι πιο σωστο εκανα?
απορουσα ποσο μπορουσα να εχω μεσα μου τοση αναισθησια.
μοιρολογουσα αλλα δεν ποναγα,
και τωρα εμαθα πως αυτός ο πόνος ειναι αναποφευκτος,
απλα μερικες φορες εισαι τοσο θυμωμενος
που δεν μπορεις να αισθανθεις τιποτε αλλο παρα θυμο
και ολα τα παραγωγα του.
υστερα απο καιρο περασε ο θυμος,
οταν ξαφνικα ειδα οτι θυμωνω για πραματα που δεν μπορουν να αλλαξουν,
και γιατι κιολας να θελω να αλλαξουν αφου δεν ειναι δικα μου προβληματα,
αυτό ομως επρεπε να κατανοησω και ομολογω πως μου πηρε πολυ καιρο,
οτι δεν ηταν δικα μου προβληματα.
ωσπου μια μερα ηρθε ο πονος.
απθυμενος πονος, οσο απυθμενος ηταν και ο θυμος,
αλλα ο πόνος εχει κατι ιδιαιτερο.
τον πόνο δεν τον βιωνεις μονο μεσα στο μυαλο
οπως παραδειγματος χαρη τον θυμο.
ο πονος ειναι βαθυς, σε πονάει η ψυχή
αλλα σε πονάει ολοκληρο το σωμα.
ειναι σαν μια αγγυρα, που εχει καθισει πανω στη καρδια σου
και σε βαραινει τοσο πολυ που το πρωι όταν θελεις να σηκωθεις απο το κρεβατι,
δεν μπορεις, γιατι πρεπει να σπρωξεις το σωμα σου 10 φορες να σηκωθει και τις 10 φορες σε απογοητευει.
και ξαναδοκιμαζεις,
μερικες φορες σηκνωεσε και μενεις καθιστος για αρκετη ωρα..
μερικες φορες τελικα σηκωνεσε και αλλες απλα ειναι τοσο βαρυ το φορτιο που απλα ξαναπεφτεις χωρις σαν αναισθητος στο κρεβατι.
αυτη η αγκυρα μενει στη καρδια σου για παντα, και ειναι τόσο μεγαλη που σου κοβει την αναπνοη,
και χανεις ολοένα την αναπνοή σου ,κατ επεκταση κανεις σαρδαμ και χανεις πολλες φορες τη σκεψη σου.
η αγκυρα ειναι βαρυα.
δεν τελειωσα ακομα αυτο που ξεκινησα αποψε
 

I am sorry. I lost something there. Like a path I was walking that dead- ended, and now I am alone and lost in the forest, and I am here and I do not know where here is any more.

As what is
myself, forgive me


I am
a violent
faulty thing.

δεν σε ξεχασα
και ας νομιζα.

ότα σε ειχα ξαναδει ,έχασα τα λόγια μου
φορούσες άσπρα και είχες μια άσπρη άυρα γύρω σου,
σαν να όλο το φώς του ήλιου έλαμπε για να σε φωτίζει

δεν ήξερα τι αισθανόμουν, ζήλεψα μέσα μου
που σε κοιτούσαν και άλλα,μάτια εκτός απ'τα δικά μου,
λες και φοβήθηκα πώς άραγε τόση ομορφιά θα ήθελε
να βλέπει τη δική μου ασχήμια.

ήμουν θυμωμένη γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω
πώς μετά από όλο το θυμό που είχα συσσορεύσει μέσα μου για εσένα
και αυτό το συναίσθημα απογοήτευσης που με κατάκλυζε τόσο καιρό,
επέτρεπαν στα μάτια μου ακόμα να μπορώ να βλέπω αυτή την άσπρη αύρα.

δεν μπορούσαν να σε χορτάσουν τα μάτια μου
ήσουν και φρεσκοξυρισμένος, ελαμπε το πρόσωπο σου,
και λυπόμουνα που είχα τόσο θυμό και δεν μπορούσα να σου πω,
ότι απλά θέλω να σε αγγαλιάσω και θέλω να γίνουν μάγια
και όλα να γίνουν καλά.

ύστερα σου έλεγα λόγια κακά ,πολύ κακά που θα ήθελα πολύ να εννοούσα
αλλά τα έλεγα απελπισμένα, προσπαθώντας να σε δώ να νιώθεις,
μια φορά ήθελα να σε δώ πως είσαι όταν είσαι πληγωμένος,
ήθελα παράλληλα να σου ρίξω μια μπουνιά
που για ακόμα μια φορά ήσουν τόσο ατάραχος λες και δεν υπήρχα,
μόνο πρός το τέλος είδα τα μάτια σου να εκφράζουν θλίψη
και ένιωσα πως ίσως να σε νοιάζω ακόμα.

κ ύστερα σου είπα κάτι πολύ κακό
ότι ντρέπομαι για σένα
και ήμουν ηλίθια και συγνώμη
και θύμωσες και φύγαμε έτσι γρήγορα και άτσαλα
θυμωμένοι και λιγομίλητοι
με τα φρύδια μας κατεβασμένα

και οδηγούσα μεσα στους δρόμους άσκοπα και έκλαιγα
ήθελα να σου πω σε θέλω
και στο είπα με τον αντίθετο τρόπο
για να μην καταλάβεις πόσο αδύναμη είμαι
ή μάλλον για να μην παραδεχτώ στον εαυτό μου
ότι ακόμα σ'αγαπούσα. 

A person is NOT a purpose and we all have a purpose in life. It is natural to have various relationships and those relationships will have great significance, but do your present and future loved ones a favor and don’t make them your purpose. Find your purpose and create something with it that will make your life beautiful and then bring that beauty into your relationships. You will then be doing the world a favor. People who create lives of purpose make better lovers, mommies, daddies and friends.
Do NOT take up residence in another human being and expect them to make you happy and perform miracles to give you something to look forward to. It is YOUR responsibility to create your