im facinated by nothing. 

talk to me about the places where you keep your heart

Γαία πυρί μιχθήτω

όταν το άκουσα με άγγιξε γιαυτό αξίζει ο προβληματισμός.

ξέρεις
είσαι ο άνθρωπος που είδε την αλήθεια
το γυμνό κορμί μου,
τη γυμνή ψυχή μου,
εσύ
ναι εσύ.
και αγάπησες τη μαύρη πίσσα όσο αγάπησες τα λευκά πούπουλα
καλά έκανες που με έκρινες,
καλά έκανες που με ξ έντυσες
και με έντυσες με τα χρώματα της αγάπης.
όσα έμαθα μαζί σου δεν τα'μαθα μια ολόκληρη ζωή.
γάμα το που έσβησε ο έρωτας,
γάμα το θυμό μας,τον εγωισμό μας,τα παιδιαρίσματα.
κρατά μόνο την αλήθεια μας,
που κανείς όσο και αν προσπαθήσει δεν θα καταλάβει ποτέ
με κράτησες και σε κράτησα με αληθινά χέρια,
μάτωσαμε και κλάψαμε σε ένα καναπέ παρέα,
και οι ώρες μοναξιάς και αποξένωσης ποτέ δεν θα είναι άβολες όταν μοιραζόμαστε το δωμάτιο.
και φιληθήκαμε και ιδρώσαμε και γαμηθήκαμε σαν ζώα
για να ερωτευτούμε σαν άνθρωποι που φτάνουν στην αποθέωση
και τα καταφέραμε
γιατί έχουμε ψυχή που διψά και βρήκαμε ο ένας τον άλλο
για να ζήσουμε το όνειρο.
το ξέρω,το ξέρεις .
αυτό είναι ενα ευχαριστώ που δεν σου είπα ποτέ
για την αγνότητα το πάθος και το μόχθο
είσαι μακρυά και μείνε μακρυά.
μα να ξέρεις πως είσαι εκεί που αξίζεις να είσαι μέσα στη ψυχή μου.
για πάντα.
μη ξενερώνεις και μη γκρινιάζεις
στριμμενάντερο.  

you got the ice i got the fire
i got the stuff to take you higher
that's how you play it
i got the brains you got the money,
this is a race let's go first honey

i'm taking more risks and less chances
i desire everything that will kill me
i detest what takes me higher
i want to get better in the hard way

and i will only get better,
if something dies in me,
and there is no hope to be saved,
no dreams to be made for it,
when passion turns into indiference,

i become a mad soul,
i dismember my personality,
i cut my flesh,
i stay in darkness and cry
for being unable to dream,

and one day,
while im doing something completely dull
i realise that i feel nothing
blank

then i walk alone
mostly the hours everybody sleeps,
i try to hear the song of the nature,
it may take me days,months,even years,

i keep on weeping...
but there comes a day
when everything makes sense,
and the birds,and the trees,
the storm and the rain on my window,
the sun the moon the people,
and that's the begining of it all...

the begining is always in the end...

when the party is over you got nowhere to go.

i don't know if this is a right opinion to follow,
because you let things happen on their own,
by making zero effort
but sometimes the more you try to control things
you can only feel but cannot see
the failure is so ugly
it makes you wanna get rid of your anxious self.

το σώμα μου κρατάει αρνητική στάση
και ζω όσα θέλω να ζήσω
παίρνουν σάρκα και ωστά μόνο στη φαντασία μου,
μάλλον διανύω μια περίοδο που γουστάρω να μετανιώνω για όσα δεν τολμώ να κάνω
ή πιο απλά είμαι ένας δειλός,φλωράκος που αφήνει τη ζωή να κυλάει για να κρατά την γαμημένη του αξιοπρέπεια του.
γαμώφαση μαλάκα και δεν γουστάρω τη ζωή να είναι ευθεία.

i cannot escape this hell called logic.