δεν μπορείς να τους αγαπάς όλους,για κάποιους θα είσαι ένας ακόμα άνθρωπος,για άλλους ευεργέτης και για άλλους ο πιο κακός εχθρός...
δεν μπορείς να είσαι για όλους το ίδιο...
λές ότι θέλεις να υπερασπιστείς ότι αγαπάς και αυτό κάνεις...
αλλά καμιά φορά αυτό που αγαπάς σε ωθεί κατευθείαν στη κόλαση... και εσύ αυτό που κάνεις είναι να το ακολουθήσεις γιατί η αγάπη φίλε μου δεν είναι παρά μόνο όρκος με τον εαυτό σου,ένας γόρδιος δεσμός με το συαίσθημα που σε κατακλύζει μια στιγμή...
και φοβάσαι αν αυτό είναι η αγάπη ή αν είναι ένα παιχνίδι που σου παίζει η μοίρα...
πάντα θα φοβάσαι.
πάντα θα ανυσηχείς...
υπάρχουν δύο δρόμοι,ένας φωτεινός και ένας σκοτεινός...
και εσύ ανάλογα επιλέγεις... και πας,και είσαι αφημένος στη τύχη σου και προχωράς μέσα στο δρόμο και πονάς και μετανιώνεις,και χαίρεσε ,κλαίς,απελπίζεσε,πέφτεις κτυπάς σηκώνεσε προχωράς...
και όλα αυτά γιατί δεν ξέρεις,ίσως αυτός ο δρόμος σ'οδηγήσει στο φως...
όμως πάντα θα υπάρχει μέσα σου η αμφιβολία..πάντα θα ερωτάς τον εαυτό σου αν είναι σωστό...
και δεν μπορείς να ξέρεις αν έιναι η όχι... γιαυτό αν θέλεις να μάθεις κάτι από αυτό που ζείς ,αφέσου και παράτα την αμφιβολία γιατι είναι η μεγαλύτερη κατάρα...
δεν μπορείς να τους αγαπάς όλους,
και δεν μπορείς να τους αγαπάς όλους το ίδιο...
αυτό να θυμάσαι πάντα...
μπορεί να αγαπάς τον κακό πιότερο από τον καλό ...
και να πληγώσεις τον καλό για να κρατήσεις τον καλό...
και άλλες φορές θα συμβεί το αντίθετο...
μη φοβάσαι να αισθάνεσε... και μη φοβάσαι να επιλέξεις...
τον χαρακτήρα σου θα τον δημιουργήσεις μόνος σου...
και όλοι αυτοί που άφησες και κράτησες είναι παρά μόνο αυτοί που απλά θα σε κοιτάνε.
ο κάθε ένας φτιάχνει μόνος του τη μοίρα του....
ο κάθε ένας προχωρά με βάση το δικό του θέλω...
όλα είναι ίσα στη ζωή..
το πάνω και το κάτω είναι το ίδιο!!!!
να το θυμάσαι ...
ΤΟ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!