Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

anonymous

Κάποια μέρα θα ξυπνήσεις
κι όλα γύρω σου θα’ χουν αλλάξει
Τα μαύρα πουλιά που σε φόβιζαν
θα ’χουν πετάξει μακριά
Ο ήλιος θα λάμπει ολόλαμπρος
εκεί που πρωτύτερα
έβλεπες μόνο σκοτάδι
Οι άνθρωποι γύρω σου γελαστοί,
ικανοποιημένοι
Κάποια μέρα θα ξυπνήσεις
κι η ζωή θα χαμογελάει
Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο
από λύκος σύντροφος θα ’χει γίνει
Η δουλειά από αγγαρεία
σε δημιουργία θα ’χει αλλάξει
Τα σπαθιά θα ’χουν γίνει
για το θερισμό δρεπάνια
που λέει και το τραγούδι
Κάποια μέρα θα ξυπνήσεις…
Όμως, τώρα, κοιμάσαι!
Κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι
πως κάποια μέρα θα ξυπνήσεις
και θα δεις γύρω σου
όσα θαυμαστά
σου εξιστόρησα πρωτύτερα
Σύντροφε, θα στο πω
έξω από τα δόντια :
Πρέπει να ξυπνήσεις!
Μη νομίσεις πως σε βρίζω,
πως θέλω τον έξυπνο
αυτόν που όλα τα ξέρει,
τον αλαζόνα
που τους άλλους περιφρονεί,
όπως τόσοι καλοθελητές,
(δήθεν φίλοι σου)
θα βρεθούν να σου πούνε.
Τούτα τα λόγια
μ’ αγάπη και σπαραγμό
βγαίνουν απ’ την καρδιά μου
Σύντροφε, θα στο πω
έξω απ’ τα δόντια :
Αν δεν ξυπνήσεις τώρα,
η ζωή σου δε θ’ αλλάξει.
Τα μαύρα πουλιά
δε θα πετάξουν μακριά,
το σκοτάδι θα γίνει πιο πηχτό
κι ο άνθρωπος
λύκος για τον άνθρωπο θα παραμείνει.
Το όνειρο (ή το «όραμα»)
δεν είναι κάτι άυλο
είναι μια χειροπιαστή
πραγματικότητα
Αν δεν την πιάσεις απ’ τα μαλλιά
σήμερα κιόλας
για να την αλλάξεις
θα συνεχίσεις μόνο,
να την ονειρεύεσαι αλλαγμένη
κι αυτή θα σου βγάζει τη γλώσσα,
αδιάντροπα.
Σύντροφε,
βάλτο καλά στο μυαλό σου :
για να «ξυπνήσεις μια μέρα»
πρέπει, σήμερα κιόλας,
να ξυπνήσεις!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου