Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει
που μπρος μου θα σε ξαναδώ
το φως του ήλιου θα ραγίσει
και συ θα τρέχεις προς τα δω
θε να σκορπά το μέτωπό σου
χρυσή βροχή στον ουρανό
και θα 'ν' τ' ωραίο πρόσωπό σου
κι απ' το φεγγάρι πιο χλωμό
Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
όλα θα λάμψουνε αλλιώς
και θα χαθεί μες τις σκιές μας
όλος ο κόσμος ο παλιός
Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει
κυνηγημένο μου πουλί
σε πήρε κάποτε η δύση
σε ξαναφέρνει η ανατολή
http://www.youtube.com/watch?v=QVflukHGRp0&feature=related
Μια νύχτα θα 'ρθει από μακριά, βρ'αμάν, αμάν,
αέρας πεχλιβάνης,
να μη μπορείς να κοιμηθείς, βρ'αμάν, αμάν,
μόλις τον ανασάνεις.
Θα 'χει θυμάρι στα μαλλιά, βρ'αμάν, αμάν,
κράνα για σκουλαρίκια
και μες στο στόμα θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,
ρητορικά χαλίκια.
Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρ'αμάν, αμάν,
θα κατεβεί σαν λύκος,
να πάρει χρώμα και ζωή, βρ'αμάν, αμάν,
της μοναξιάς ο κήπος.
Τα μελισσάκια θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,
γύρω απ' τις πολυθρόνες
και το νερό το κρύσταλλο, βρ'αμάν, αμάν,
θα ρέει απ' τις οθόνες.
Αγέρα να 'σαι τιμωρός, βρ'αμάν, αμάν,
να 'σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρ'αμάν, αμάν,
να 'ρθεις να μου την πάρεις.
Για να κοιτάζει από ψηλά, βρ'αμάν, αμάν,
του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρ'αμάν, αμάν,
το περσινό το χιόνι.
http://www.youtube.com/watch?v=zbgWyFcY5cE
που μπρος μου θα σε ξαναδώ
το φως του ήλιου θα ραγίσει
και συ θα τρέχεις προς τα δω
θε να σκορπά το μέτωπό σου
χρυσή βροχή στον ουρανό
και θα 'ν' τ' ωραίο πρόσωπό σου
κι απ' το φεγγάρι πιο χλωμό
Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
όλα θα λάμψουνε αλλιώς
και θα χαθεί μες τις σκιές μας
όλος ο κόσμος ο παλιός
Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει
κυνηγημένο μου πουλί
σε πήρε κάποτε η δύση
σε ξαναφέρνει η ανατολή
http://www.youtube.com/watch?v=QVflukHGRp0&feature=related
Μια νύχτα θα 'ρθει από μακριά, βρ'αμάν, αμάν,
αέρας πεχλιβάνης,
να μη μπορείς να κοιμηθείς, βρ'αμάν, αμάν,
μόλις τον ανασάνεις.
Θα 'χει θυμάρι στα μαλλιά, βρ'αμάν, αμάν,
κράνα για σκουλαρίκια
και μες στο στόμα θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,
ρητορικά χαλίκια.
Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρ'αμάν, αμάν,
θα κατεβεί σαν λύκος,
να πάρει χρώμα και ζωή, βρ'αμάν, αμάν,
της μοναξιάς ο κήπος.
Τα μελισσάκια θα γυρνάν, βρ'αμάν, αμάν,
γύρω απ' τις πολυθρόνες
και το νερό το κρύσταλλο, βρ'αμάν, αμάν,
θα ρέει απ' τις οθόνες.
Αγέρα να 'σαι τιμωρός, βρ'αμάν, αμάν,
να 'σαι και παιχνιδιάρης
κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρ'αμάν, αμάν,
να 'ρθεις να μου την πάρεις.
Για να κοιτάζει από ψηλά, βρ'αμάν, αμάν,
του κόσμου τη ραστώνη,
να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρ'αμάν, αμάν,
το περσινό το χιόνι.
http://www.youtube.com/watch?v=zbgWyFcY5cE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου